Vrijwilligers aan het woord

Jannita van Enk: “Het wordt zo enorm gewaardeerd.” Dertiger Jannita is één avond per maand actief bij Maeykehiem, ze is vrijwilliger bij de soosavond. “Soms komt er een koor zingen, de andere keer doen we spelletjes of gaan we knutselen. Bingo met plaatjes is heel populair en ook aan het maken van voedsel-slingers voor de […]

Jannita van Enk:Het wordt zo enorm gewaardeerd.”
Dertiger Jannita is één avond per maand actief bij Maeykehiem, ze is vrijwilliger bij de soosavond. “Soms komt er een koor zingen, de andere keer doen we spelletjes of gaan we knutselen. Bingo met plaatjes is heel populair en ook aan het maken van voedsel-slingers voor de vogels beleven we altijd veel plezier. Ik haal de cliënten op, breng ze naar het restaurant, geef ze koffie en houd ze gezelschap. Het stelt feitelijk niets voor, maar ze zijn zó blij met me. Ze zijn zo ontwapenend en hebben zoveel plezier. Daar word ik zelf ook blij van. Soms heb ik na een drukke dag minder puf om de deur uit te gaan. Ik probeer dan toch te gaan, want ik weet dat ik op de terugweg altijd met een grote glimlach op mijn gezicht in de auto stap.” Zou ze anderen aanraden om vrijwilliger te worden bij Maeykehiem? “Ja absoluut. Het wordt zo enorm gewaardeerd!”

Redmar Schoen: “Ik had gelijk een klik!
Twintiger Redmar Schoen is al ruim twee jaar actief als vrijwilliger bij Maeykehiem. “Mijn moeder werkt bij Maeykehiem. Ik zocht vrijwilligerswerk dat goed aansloot bij mijn studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening. Mijn moeder vertelde over Patrick. Ik heb een afspraak gemaakt en we hadden gelijk een klik.” Patrick en Redmar verschillen qua leeftijd niet veel. “We hebben echt contact met elkaar. Als ik binnenkom zit Patrick altijd heel blij in zijn stoel heen en weer te schudden. Ik bezoek hem eens per maand, dan gaan we computeren of buiten wandelen. We kunnen niet ver weg want Patrick heeft epilepsie, maar hij vindt het allemaal geweldig.” Redmar is één-op-één-vrijwilliger. “Daar heb ik niet bewust voor gekozen, maar dat is gewoon zo gelopen. Ik vind het leuk dat Patrick het zo leuk vindt. Ik krijg veel waardering terug, ook van de begeleiders. Ze zeggen vaak: “Jullie doen het zo leuk samen! Dat is mooi om te horen.”

Foto: Peter Wassing.
Sint Nicolaasga. Ate Hornstra, die als vrijwillger klaarstaat voor Johannes Nagelhout.
Opdracht 155 km. verhaal: Laura Bossink

Atte Hornstra: “We hebben altijd zoveel lol met elkaar.”
Atte Hornstra is al jaren vrijwilliger bij Maeykehiem. Op woensdagmiddag wandelt hij met cliënten en eens per maand op vrijdagmiddag gaat hij winkelen. “Dat is echt geweldig! Met zeven vrijwilligers en dertien cliënten rijden we naar Joure of Emmeloord om inkopen te doen. Kleding, sieraden, verzorgingsproducten, noem maar op. We hebben altijd zoveel lol met elkaar.” Atte zag jaren geleden een oproep voor vrijwilligers bij Maeykehiem en reageerde direct. “Daar heb ik nooit een moment spijt van gehad. Kijk, voor mij is het een kleine moeite. Maar voor de cliënten is het heel mooi en belangrijk. Ze geven mij heel veel plezier terug. Wat ik ook mooi vind, is dat Maeykehiem goed voor de vrijwilligers zorgt. Als je ziek bent of jarig, krijg je een kaartje en toen ik laatst 15 jaar actief was als vrijwilliger kreeg ik een bon om eens lekker met mijn vrouw uit eten te gaan. Daar doe ik het niet voor, maar ik waardeer het wel. Kleine moeite, groot plezier!”